Follow Your Passion: A Seamless Tumblr Journey
yalnızlığıma haykırıyorum
duyulmayacak biliyorum
sesimi duymaları için elimden geleni yapıyorum…
bu koca dünya da hiç bir yere sığamıyorum,
dahası sığınacak limanı olmayan gemi gibi hissediyorum.
ucu bucağı olmayan masmavi sularda kendime ait bir yer arıyorum.
herkes bir yere kancasını atmışken
ben hala arayış içerisindeyim.
var olmayan bir liman arıyorum.
çünkü bilmiyorum ki,
ben aslında sonu olmayan denize aitim.
-gece
Yazıyorum boşluğa
Sesim yankılanır sonsuzluğa
Hapsederim kendimi yalnızlığa
Soluk renkler bedenimde gezinirken
Ben olduğum yerde kalakaldım.
Herkes kendisi için mücadele ederken
Ben ne yapacağımı şaşırdım!
Haykırıyorum beni duymayacaklarını bile bile
Hiç adım atmamış gibi hissediyorum
İnsanlar kendini geliştirmek için çabalarken
Ben hala başladığım yerde bağdaş kurmuşum.
Neyi beklediğimi ne yapacağımı bilmiyorum.
Bildiğim tek bir şey var ki
Beni benden başkası kurtaramaz...
-gece
✓
❝ Yitirmeli ne varsa,
Başlamalı yeniden.... .❞
✓
✓
Kalbi acıtan her darbe,
Aklı olgunlaştırır.
✓
Payıma susmak düştü 🥺
Herkes ölümden korkuyor. Çünkü herkes, Nur içinde yatmayacağını çok iyi biliyor...
alıntı....
✓
Bir yer bulalım
✓
Sözüm Şiirlerin mükemmelidir.
herkes benimle olan savaşını kazanmışta, bir ben kaybetmişim kendimle olan savaşımı...
"hasretinden neler eskittim bilemezsin..."
"sana bir manzaradan daha uzun bakakalıyordum..."
"defol" demek bazen beni o kadar rahatlatıyor ki
Dünden hiçbir şey geri gelmeyecek, başka başlangıçlar için dua et ve geçmişin bağını yak
Kırık bir kütük olduğunu bildiğin sürece, neden her seferinde ona yaslanıyorsun?
| Aron Wiesenfeld
"Yorgunluğumu tüm geniş omuzlardan çıkardım
ve başımı arabanın camına yaslamayı seçtim."
Kalbime damarımdan daha yakınken seni uzaktan sevmemde anlaşalım. Derdini anlattığın bir yabancı olmama, Kalbime en tatlı ve en güzel aşık olmana.
| Nizar Qabbani
Deniz sen ol, ve ilk boğulan ben olacağım.
sen varış noktasısın, ve ilk gelen benim.
ev ol, ve ilk yaşayan ben olacağım.
şiir ol, ve ilk dinleyen benim.
Ne olursan ol,
ve sahip olduğum her şeyle senin olacağım.
Gittiğim her yere neşemi hep yanımda taşıdım. Sevincimi en çok çevremdekiler sever, biliyorum çünkü; Hüzünlü sessizlikler ve çökük gözler insanlara kendi küçük acılarını hatırlatır. Son zamanlarda, "neşem" yavaş yavaş kayboluyor. Bir süre konuşmayı kestim, ruhum yorgundu. İnsanların sustuğunda ortadan kaybolduğu söylenir. Keşke bir iki kelime söyleseydim, saçma da olsa, çünkü kendi sessizliğimde boğulmak üzereyim gibi geliyor.
bir deri bir kemik, gözleri iri, gerçekten yorgun,
"Kimi seviyorsun?" diye sordum.
Kalbini kim yaraladı ve parçaladı?
Geceleri gözlerini kim eritip seni huzursuz etti?
Dedi ki: Onu suçlama.
Kalbimin ona taptığını bilmiyor,
Onu aylarca gizlice sevdim,
Yüreğim hasretten öldü.
Annemin rahminde yedi dakika boyunca beni terk ettiği için ikiz kardeşimi asla affetmeyeceğim.
Beni orada, karanlıktan korkarak, o yapışkan sıvının içinde bir astronot gibi yüzerek, diğer tarafta onu nasıl öpüp ona taptıklarını dinleyerek yalnız bıraktı.
Bunlar hayatımın en uzun yedi dakikasıydı ve onu ilk doğan ve annemin gözdesi olmaya adayan şeydi.
Bundan sonra, her zaman Pablo'dan önce bir yerlerden ayrılmaya özen gösterirdim: yatak odası, ev, okul, kitle, tiyatro… bu filmin sonunu kaçırmak anlamına gelse bile.
Bir gün dikkatim dağıldı ve kardeşim benden önce gitti ve o sevimli gülümsemesiyle beni izlerken bir araba geldi ve ona çarptı.
İkiz kardeşim öldüğünde, annem cesedini tuttu ve adımı haykırdı ve ben şimdiye kadar ona söylemedim...
Ben öldüm ve kardeşim yaşadı.
Rafael Noboa - My Brother
"En çok seni seviyorum." diyorum ama belki de bu gerçek aşk değildir.
"Sen bir bıçaksın ve ben hep o bıçakla kendime saplarım",dersem belki de gerçek aşkı anlatmış olurum.
Ve Milena, kalbimde seninle her şeye katlanabilirim.
| Franz Kafka
I HAVE NO POWER
"I have no power to change you or explain your ways Never believe a man can change a woman Those men are pretenders who think that they created woman from one of their ribs, A woman does not emerge from a man's ribs, not ever! it is he who emerges from her womb, like a fish rising from depths of water
and like streams that branch away from a river It's he who circles the sun of her eyes and imagines he is fixed in place.."
- Nizar Qabbani
The most beautiful sea, hasn't been crossed yet. The most beautiful child, hasn't grown up yet. Our most beautiful days, we haven't seen yet. And the most beautiful words, I wanted to tell you I haven't said yet...
― Nâzım Hikmet
Quiet, crying, far away… It looks as though your eyes had flown away and it looks as if a forced kiss had sealed your lips. Where the sun swears its love to the night the sun is exhausted, and the night is suffering.